پیشرفت نوشتاری
ما در ابتدای مسیر یاد گرفتن هر مهارتی، بدترین خودمان هستیم. این طبیعی است و باید به خود اجازه بد بودن را بدهیم. قطعا همه خوب‌ها هم روزی بد بوده‌اند. اما چه چیزی باعث بهتر شدن می‌شود؟
من عقیده دارم که با دیدن پیشرفت کار خودمان، موتورمان روشن می‌شود و به ادامه مسیر می‌پردازیم. اگر می‌خواهی متوجه پیشرفت نوشتاری خودت بشوی، این پست را از دست نده.
زباله تولید کن اما در سطل آشغال نریز!
ما انسان‌ها ذاتا کمال‌گرا هستیم. همیشه بهترین را می‌خواهیم و به کمتر از آن راضی نمی‌شویم. این کمال‌گرایی بعضی وقت‌ها به ما کمک می‌کند و باعث پیشرفتمان می‌شود. اما گاهی اوقات به ما اجازه بازنگری نمی‌دهد.
در نوشتن و نویسندگی، بهتر است که کمال‌گرایی را در بعضی موارد کنار بگذاریم.
حتما برایتان پیش آمده که پس از نوشتن متنی (چه یک صفحه و چه ده صفحه) احساس کنید که متنتان لیاقت سطل آشغال را دارد. می‌دانم که در آن شرایط چه حس بدی به شما دست می‌دهد و می‌خواهید عالم را به آتش بکشانید. قصد خلق کردن شاهکار را داشته‌اید اما نتیجه، زباله‌ای بیش نیست. در اینجور شرایط به هیچ عنوان متن خودتان را دور نریزید. فقط آن را در جایی بگذارید که جلوی چشمتان نباشد.
بعد از چند ماه تمرین و نوشتن، وقت آن است که همان متن ضعیف را باز کنید و بخوانید. آن موقع است که متوجه بهتر شدنتان می‌شوید و تلاش‌بر بهترین شدن می‌کنید.
اما گاهی اوقات هست که ما با مرور نوشته‌های قبلی خودمان، متوجه این امر می‌شویم که قبلا بهتر می‌نوشته‌ایم. اگر به همچین مرحله‌ای رسیدید، دو چیز را بررسی کنید:
- آیا هنگامی که در حال نوشتن این متن بوده‌اید، اتفاق خاصی افتاده بود که شما را جهت‌دار کرده و احساساتتان را وارد نوشته کرده بود؟
- آیا در آن بازه نوشتاری، تمرین نویسندگی‌تان را بیشتر کرده بودید که نتیجه هم بهتر شده بود؟
این دو نکته، عامل بهتر بودن نوشته شما است.
حالا که عامل را بررسی کرده‌اید، سعی کنید دوباره آن را پیاده سازی کنید و باعث پیشرفت خودتان شوید.
الگویی موثر
یکی از کتاب‌های مورد علاقه‌تان را بردارید و سبک نوشتاری آن را بررسی کنید. حتی می‌توانید نوت برداری کنید و سبک آن را در کلمات خودتان و به زبان خودتان بیان کنید.
حالا کتاب را ببندید و سعی کنید تا از سبک نوشتاری آن کتاب پیروی کنید. روزی یک صفحه، حرف‌های خودتان را در قالب سبک نوشتاری نویسنده‌ای چیره‌دست بنویسید.
بعد از یک ماه به نوشته‌های خودتان نگاهی بیندازید تا ببینید که چگونه با پیروی از سبک نوشتاری نویسنده‌ای دیگر، توانسته‌اید سبک نوشتاری خودتان را پیدا کنید. حالا سعی کنید از نوشته‌های خودتان نوت برداری کنید و ویژگی‌های نوشته‌هایتان را بهتر بشناسید.
اینگونه هم متوجه پیشرفتتان شده‌اید و هم کلی چیز جدید یاد گرفته‌اید.
نوشته‌هایتان را منتشر کنید
اگر از آن دسته نویسنده‌هایی هستید که می‌گویند: «من فقط برای دل خودم می‌نویسم» هرگز پیشرفت چندانی نخواهید کرد. مثل کارخانه‌ای که کلی متخصص در آن تولید محصول می‌کنند اما محصولاتشان را نمی‌فروشند. خب این کارخانه بعد از مدتی ورشکسته می‌شود. نویسندگی هم مثل همین کارخانه است. با انتشار است که ما رشد می‌کنیم.
اما اصل مطلب چیست؟
بیایید از ساده‌ترین راه شروع کنیم. پیج اینستاگرام. شروع کنید به انتشار نوشته‌هایتان. پس از مدتی متوجه بازخورد عمیق‌تر و بیشتر مردم می‌شوید. دوباره خودتان می‌توانید نوشته‌هایتان را مقایسه کنید ولی اینبار افراد دیگری هم متوجه پیشرفتتان می‌شوند و همین باعث می‌شود تا شما حس بهتری پیدا کنید و انگیزه‌ای برای ادامه دادن به نوشتن پیدا کنید.
کلام آخر اینکه همیشه برای نوشته‌هایتان ارزش قائل شوید.
همین ابتدای مسیر، چقدر عمیق درباره نوشتن و نویسندگی، تجربه کسب کردید!
درود به شما.
مطلب خیلی خوبی بود.
متشکرم